Meisseto(-di-pichoto)
Chaenorrhinum minus
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Nom en français : Petite Linaire.
Descripcioun :Aquelo meisseto dóu gènre Chaenorrhinum, trachis dins lis ermas, champ e limas de ribiero. Au contro de sa cousino, Chaenorrhinum rubrifolium, a ges de rouseto à la flourido. Se recounèis peréu à si fueio mai longo e primo e à si grano crestado. La meno Chaenorrhinum origanifolium fai de flour de pu de 7 mm.
Usanço :Counèissen pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Chaenorrhinum
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à nouvèmbre
Liò : Ermas
- Champ
- Limas de ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Chaenorrhinum minus (L.) Lange, 1870
Ceraiste(-di-cinq-estamino)
Cerastium semidecandrum
Caryophyllaceae
Noms en français : Céraiste à cinq étamines, Céraiste des sables.
Descripcioun :Pichoto planto menudo de l'an que vèn bèn dins li relarg roucassous e li sablo. Se recounèis i bord di sepalo que soun membranous (fotò). Coumpara emé lou ceraiste-menut que ié sèmblo proun, mai qu'èi pu pegous e pelous.
Usanço :Aquéli pichòti planto soun pas trop couneigudo e nimai sis usanço. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Cerastium
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Roucaio
- Colo
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Cerastium semidecandrum L., 1753